Infertiliteit is de medische term voor onvruchtbaarheid. Afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar infertiliteit. Hieruit blijkt dat er een steeds groter wordende groep van de bevolking te maken krijgt met (ongewenste) onvruchtbaarheid.
De oorzaak van verminderde vruchtbaarheid ligt in ongeveer 30% van de gevallen bij de vrouw en voor 30% bij de man. Voor de overige 30 % gaat het vaak om een combinatie van beide partners. Daarnaast zijn er ook veel interne en externe factoren wat effect heeft op de hormoonhuishouding. Bij 5 à 10% van de koppels kan de mogelijke oorzaak niet gevonden worden.
Toch komt volledige onvruchtbaarheid niet zo vaak voor. De meeste mensen met vruchtbaarheidsproblemen zijn verminderd vruchtbaar. Meestal spreekt men van verminderde vruchtbaarheid of subfertiliteit als een koppel na 1 jaar proberen niet spontaan zwanger wordt. Dat gebeurt bij 1 op 6 koppels (15 procent).
Wellicht heb je deze hashtag wel eens voorbij zien komen via de sociale kanalen als: Instagram, TikTok of Facebook. Verminderde vruchtbaarheid komt helaas steeds meer voor en langzaamaan begint het stille lijden een stem te krijgen. Hierdoor weten we dat er een grote kans bestaat dat er in jouw vrienden-of-familiekring ook iemand zit die door dit verdriet heen gaat.
Je bent al een lange tijd ontzettend gelukkig in jullie relatie en daarom staan jullie nu op een punt om samen de volgende stap te maken. Jullie zijn klaar om samen kindjes te ontvangen.
Velen stellen, en vooral de vrouwen, fantaseren hier al op jonge leeftijd over. Van de babykamer tot aan de geur van je kleine. De grappige momenten, zoals de spuitluiers bij je partner als jij er niet bij bent en alle eerste momenten van draaien, lachen, woordjes, stapjes etc.
Samen maak je een besluit. Het is tijd. ‘Spannend!’. De anticonceptie gaat de deur het en de romantische getimede momenten kunnen beginnen.
Jullie kunnen niet wachten om over een paar maanden je familie en vrienden te verrassen met het grote nieuws!
Er wordt nog te weinig openlijk gesproken over de rauwe en niet-stoppende pijn van infertiliteit.
Na maanden, en vaak jaren van proberen lijkt het zwanger worden maar niet te lukken. De tripjes langs de artsen zijn al geweest en jullie hebben alles al uit de kast getrokken. Van hormoonbehandelingen naar IUI, IVF en ICSI behandelingen.
Elke maand ben je bewust van je wat je verliest. Weer een kostbaar eitje of embryo is verloren gegaan. Iedere maand een pijnlijke reminder van wat je verloren hebt.
Vrienden en familie om je heen lijken allemaal zwanger te raken en hun leven veranderd grandioos. Je gunt het iedereen van harte, want ja, je snapt de vreugde en het verlangen! Maar overal wordt je geconfronteerd met jouw lege armen en jouw lege buik.
Je omgeving groeit verder, en jij, jij staat stil.
Waar veel mensen niet bewust van zijn is dat mensen die infertiliteit meemaken met rouw te maken krijgen. Het verlies van wat nooit is geweest. Het letterlijke verlies van iedere maand weer een pijnlijke reminder dat je niet zwanger bent. Het verlies van hoe je je leven had bedacht ofwel het verlies van je toekomstbeeld.
Nooit zullen er verjaardagen zijn van je kinderen, tripjes en uitjes gericht op kinderen, geen knuffeltjes en natte kusjes en geen kindergelach in huis. En dan spreken we nog niet eens over een paar jaar later. Nooit opa en oma kunnen worden. Geen kinderen of kleinkinderen op bezoek krijgen. Je kunt niets doorgeven. Het stopt, bij jullie.
Het is een immens verlies en een onzichtbaar verlies.
Veel koppels die door dit traject gaan zijn vaak heel streng voor zichzelf. Want, er is vaak niemand letterlijk gestorven. Daardoor hebben ze het gevoel niet te mogen rouwen. Hierdoor hebben ze vaak niet door dat zij door een moeilijk rouwproces heen zullen moeten gaan. Het verdriet wordt weggestopt, verstopt en wordt veelal goedgepraat. Want zó erg is het toch niet?
Daarnaast helpen de opmerkingen van de omgeving vaak ook niet: ‘dan neem je toch een hond?’ of ‘je kan toch altijd nog adopteren?’ en 'nou jij kan lekker uitslapen en reizen! Geniet ervan joh!’. Het onbegrip van de omgeving helpt niet bij het realiseren dat je door een rouwproces heen gaat.
Omdat infertiliteit voor ieder stel er anders uitziet, ziet de rouw er ook anders uit:
Dit zijn de stellen waarvan duidelijk is waarom ze onvruchtbaar blijken te zijn. Er is een duidelijk beeld van wat er aan de hand is. Een arts heeft dit bevestigd na velen onderzoeken. Ontzettend pijnlijk en enorm verdrietig, maar dit zorgt er ook voor dat er rouw kan aanbreken wanneer ze daaraan toe zijn.
Naast dat er wordt nagedacht over andere mogelijke opties, is er een groot verlies van vertrouwen in het lichaam. Het heeft het je niet kunnen geven wat je zo had verlangt. En dat is ontzettend pijnlijk.
Dit zijn de stellen waarvan er geen medische verklaring is waarom het niet wilt lukken. Rouwen om dit verlies is vaak erg uitdagend. Er zijn geen antwoorden, dus hoopt blijft bestaan. Hun droom hierdoor loslaten komt vaak pas laat of helemaal niet. Door de aanhoudende hoop is hun droom opgeven hierdoor lastig. Dit zijn de stellen die wel pauzes inlassen met betrekking tot ziekenhuis trajecten omdat het nogal wat van je leven opslokt. Maar de hoop blijft tastbaar. Bij deze stellen zie je vaak uitgestelde rouw wat zich van tijd tot tijd ineens aandient in alle hevigheid. Rouwen is een topic die deze stellen maar wat ingewikkeld vinden. Loslaten? Of toch vasthouden? Blijven hopen? Blijven doorgaan? Het is enorm verwarrend.
Ook zijn er stellen die wel degelijk zwanger raken, maar hun gewenste lieve kleine kindje(s), blijft niet zitten en komt te overlijden. Deze stellen gaan vaak door periodes van enorme vreugde naar doodsangst en alles daartussen. Het verlies is tastbaar. Rouwen om wat er wel was maar het je toch ineens weer kan ontglippen. Je kindje kunnen zien en soms aanraken, maar hij of zij is er niet meer. Deze rouw is voor de buitenwereld beter te begrijpen. Het is tastbaar en er kan en mag afscheid van genomen worden.
Omdat de wereld wel doorgaat en groeit, komen stellen die ongewild kinderloos blijven vaak in een dilemma.
Waar horen ze nog bij? Hoe ga je je leven vormgeven als dit het is? Zijn deze vrienden met kinderen nog steeds degene waar jij je thuis bij voelt? Hoe ziet je leven eruit zonder kinderen?
Sommige stellen komen in een relatie crisis terecht vanwege het intense verlies en de verschillen in de manier van omgaan met het verlies. Daarnaast heeft het vaak ook een enorme weerslag op het seksleven.
Het verlies van wat ooit mogelijk leek dient zich aan. Deze periode is vaak beangstigend en eenzaam maar kan ook bevrijdend zijn.
Stellen die ongewenst kinderloos blijven doorlopen verschillende rouwfasen. Elisabeth Kübler-Ross (psychiater) werd beroemd door haar pionierswerk rond stervensbegeleiding en de verschillende fasen van rouwverwerking.
Kübler-Ross onderscheidde 5 fasen in het rouwproces
(dit is geen lineair proces en bij iedereen loopt het proces anders)
Fase 1: Ontkenning (Dit gebeurt niet bij mij?)
Fase 2: Woede (Waarom moet mij dit overkomen?)
Fase 3: Marchanderen/Onderhandelen (Ik beloof een betere persoon te worden als..)
Fase 4: Verdriet en depressie (Ik geef het op)
Fase 5: Aanvaarding (Ik ga verder met mijn leven)
Manu Keirse, klinisch psycholoog, doctor in de geneeskunde en autoriteit als het gaat om verdriet en verlies vertelt ons dat rouwverwerking niet bestaat. Hij kwam in de jaren vijftig tot inzicht dat je verlies niet kan verwerken, maar kunt overleven. Je overleefd het verlies.
Er is een groot misconceptie over dat je verlies kan verwerken. Nee, je leert leven met het verlies en leert je leven vorm te geven naast het verdriet. Verlies overleven = rouwarbeid verrichten.
Er zijn veel verschillende soorten manieren(coping) van omgaan met rouw. Dit verschilt per persoon en milieu. Onderschat niet wat een enorme rouwtaken deze stellen hebben te verzetten. Met de juiste hulp en begeleiding kunnen deze stellen worden ondersteund door dit proces heen.
Er zijn verschillende redenen dat iemand de hulp van een coach inschakelt:
- De impact van het verlies kan zo groot zijn dat iemand professionele begeleiding zoekt
- De (verlies)coping is in bepaalde opzichten inadequaat (Je komt er zelf niet uit)
- De omgeving van de cliënt is niet in staat om adequate steun te bieden.
- Iemand heeft weinig familie of vrienden en dus geen support netwerk.
Houdt genoeg van jezelf en elkaar om de juiste hulp te zoeken. Het verlies wat jullie te verduren hebben gekregen heeft een grote impact op jullie leven.
Het heeft je leven veranderd, voor altijd.
Door de juiste begeleiding te krijgen voel jij je gesteund en gehoord. Je hoeft het niet (meer) alleen te doen.
Na 13 lange jaren van onverklaarbare onvruchtbaarheid weet Coach en Counselor, Esther Ruijgrok, als geen ander wat het is om rouw te doorlopen met betrekking tot het verlies van je kinderwens.
Rouw is haar niet onbekend. De moeilijke kanten van rouw en ook de mooie kanten van rouw.
Het is dan ook niet gek, dat één van Esther haar specialisaties binnen onze praktijk Renewed Life Coaching, Rouw en Verlies is.
Zij begeleidt je/jullie graag in het afleggen van de weg d.m.v. het creëren van een veilige omgeving met gebruik van procesmodellen en methodieken.
De specialisaties van onze coaches en counselors zijn in de basis ontstaan vanuit eigen beleving en ervaring en hebben hieraan gekoppeld de opleiding tot Coach en/of Counselor gevolgd. Deze opleidingen hebben allemaal een NRTO-keurmerk en zijn CRKBO-geregistreerd. Dit betekent dat al onze coaches erkende en geaccrediteerde opleidingen hebben gevolgd.
Klik hier voor meer informatie over Coach en Counselor Esther Ruijgrok en Renewed Life coaching.
